Inhoud:
Tijdlijn begint op de drempel van de 21e eeuw. De
technologie heeft een enorme sprong voorwaarts gemaakt. De
quantummechanica beheerst de wereld en de mogelijkheden lijken
eindeloos.Er is een geheel nieuwe manier van reizen mogelijk,
waarbij mensen molecuul voor molecuul worden afgebroken en
elders weer opgebouwd. Op een andere plaats, of in een andere
tijd.
Zo reist een groep jonge archeologen naar de veertiende-eeuwse
Dordogne, waar de Honderdjarige Oorlog woedt. Helaas blijkt dat
de moderne techniek nog niet perfect functioneert...
Recensie:
Tijdloze thriller
Michael Crichton heeft een rijke fantasie als
het gaat over toepassingen van nieuwe technologieën of
wetenschappelijke ontwikkelingen. Eerder bewees hij dat o.a.
al met zijn wereldberoemde boek Jurassic Park waarin
prehistorische dieren opnieuw tot leven werden gewekt uit
oud DNA. Het mooie is dat hij van die vaak ingewikkelde
materie steevast een spannend en boeiend verhaal weet te maken. Zijn romans spreken zo
tot de verbeelding dat ze bijna allemaal zijn verfilmd en
dat zegt op zich al genoeg. Deze keer begeeft Crichton
zich op het pad van de kwantummechanica en ook daar weet hij
weer enkele verrassende mogelijkheden voor te bedenken.
In Frankrijk is een groep archeologen onder leiding van
professor Edward Johnston bezig een oude nederzetting in de
Dordogne in kaart te brengen met als het doel alles weer in
de originele staat te herbouwen.
In Amerika werkt een stel
wetenschappers in het researchcomplex van ITC in het diepste
geheim aan een nieuw toepassing van de kwantummechanica.
Beide disciplines komen samen in een wonderlijk avontuur met
enkele verrassende ontwikkelingen....
Tijdlijn
is een futuristische historische roman. Dat klinkt als een
contradictio in terminis maar in dit geval is die benaming
terecht. Het verhaal speelt zich namelijk deels af in het
heden en voor een groot part in de Middeleeuwen. Het zijn
twee aparte verhaallijnen maar het ene staat niet los van
het andere en is prachtig met elkaar verweven.
Ik snapte op zich weinig van het futuristische deel over de
kwantummechanica maar sommige dingen werden op een simpele
wijze uitgelegd zodat ik de techniek toch een nog beetje
begreep. Niet dat het echt noodzakelijk is om het verhaal te
volgen maar het maakt het geheel iets toegankelijker.
Tijdlijn is weliswaar, net als zijn andere boeken, een
fictief werk maar
Crichton
heeft wel degelijk zijn huiswerk gedaan en niet alles is
blindelings toe te schrijven aan zijn rijke
verbeeldingskracht. Dat blijkt ook uit zijn dankwoord aan
het eind en de bibliografie van vijf pagina's aan boeken die
hij geraadpleegd heeft voor het schrijven van deze thriller.
Ik zag op internet dat de meningen over Tijdlijn
nogal verdeeld zijn; je vind het niks of geweldig. Ik hoor
bij de laatste categorie en heb ervan gesmuld. Het boek
begint met een vreemd voorval wat nergens op lijkt te slaan
maar wekte desondanks gelijk mijn nieuwsgierigheid. Het
tempo werd geleidelijk opgevoerd en steeds meer stukjes
vielen op hun plek. Maar dat was slechts het voorspel
daarna begon het avontuur pas echt.
De onverwachtse gebeurtenissen zorgden ervoor dat je bleef
doorlezen en dat het verhaal spannend bleef tot het eind.
Een tijdloze thriller!
© RtH 21-09-2008