Inhoud:
Dan
is jeugdhulpverlener. Het telefoontje is zoals vele anderen: een
dertienjarig meisje, vermoedelijk misbruikt, een adres en de opdracht
polshoogte te nemen. Als hij het huis betreedt en de tv-camera's ziet,
de verslaggever tegen hem hoort schreeuwen over zijn seksuele omgang
met een minderjarige en de politie hem in de boeien slaat, beseft Dan
dat zijn leven voorbij is. Drie maanden later is Dan verdwenen, dood
gewaand nadat de vader van het slachtoffer verklaarde de verkrachter
van zijn dochter te hebben vermoord.
Wendy, de journaliste die Dan voor de ogen van de natie wist te
ontmaskeren, volgt op dat moment het verhaal van een vermist meisje uit
een nabijgelegen wijk. Maar dan krijgt Wendy een vreemd telefoontje.
Enkele lang verborgen geheimen komen bovendrijven, en Wendy vraagt zich
af of ze destijds wel echt zo'n goed onderzoek heeft gedaan, of dat een
onschuldige man het slachtoffer is geworden van een veel groter
schandaal.
Recensie:
Verzoeking lees je
niet.... die verslind je!
In een onlangs gehouden thrillerenquête op Crimezone eindigde Harlan
Coben op de derde plaats achter Karin Slaughter
en Henning Mankell van de meest gekozen favoriete schrijvers. Mijn
persoonlijke top drie ziet er weliswaar iets anders uit maar ik kan me
wel vinden in zijn verkiezing, helemaal na het lezen van Verzoeking.
“Dan Mercer, een
hulpverlener, krijgt een alarmerend telefoontje en spoedt zich naar het
opgegeven adres. Binnen wordt hij overvallen door een
cameraploeg van NTC News die hem ontmaskert als pedofiel. Dan slaat op
de vlucht en verdwijnt spoorloos. Enige tijd later krijgt Wendy Tynes,
de tv-journaliste van het bewuste programma een telefoontje van Dan met
het verzoek voor een gesprek onder vier ogen. De ontmoeting verloopt
heel anders dan Wendy had voorzien en ze begint zich af te vragen of ze
wel goed geïnformeerd was. Ze start een onderzoek naar het verleden van
Dan en ontdekt enkele merkwaardige zaken....”
Harlan Coben is vader van vier
opgroeiende kinderen en dit kwartet is blijkbaar een vruchtbare
voedingsbodem gezien zijn recente werk. In Houvast ging het
over de vraag hoe ver je als ouder mag gaan in het beschermen van je
kinderen m.b.t. hun privacy en ook in Verzoeking komen
enkele opvoedkundige dilemma's voorbij. Coben speelt daarbij vakkundig
in op de angsten en liefde van ouders voor hun kroost. Omdat volgens
zijn eigen zeggen “een mens pas weet wat angst is als je kinderen hebt.
Pure, onvervalste doodsangst.“
Vertrouwen en communiceren zijn de basis van een goede verstandhouding
met je kind maar dat is allesbehalve eenvoudig. Zeker als
je als iemand uit de vorige eeuw wordt gezien en je de
tegenpool bent van “cool”.
Coben
weet het gedrag van pubers t.o.v. hun ouders zeer treffend en op een
humoristische manier te verwoorden. Een leuk voorbeeld is de dialoog
tussen Wendy en haar puberzoon Charlie waarbij zij slechts antwoorden
van éénlettergreep krijgt: “Ja, oké, nee”. Of de iets uitgebreidere en
meer geïrriteerde versie van een ontkenning: “Nee-hee” bij een
herhaling van een vraag.
Verzoeking
gaat niet alleen over pubers en overbezorgde ouders maar ook over
negatieve virale marketing en (karakter)moord. Als je denkt dat je de
clou door hebt, verandert
Coben
van koers en ben je het spoor weer bijster. Pas op het eind vallen alle
stukjes op hun plaats. Verzoeking is erg
geestig en uitermate spannend. Ik heb het boek dan ook niet
gelezen maar verslonden!
©
RtH 10-8-2010
|
