Aan de oevers van de rivier de Baztan, op een van de meest magische plekken in het Spaanse Baskenland, wordt het naakte lichaam van een meisje gevonden. Binnen de kortste keren wordt er een verband gelegd met de moord van een maand eerder op een ander meisje.

Inspecteur Amaia Salazar wordt belast met het onderzoek. Het brengt haar terug naar haar geboortestreek, waar ze eigenlijk ver vandaan had willen blijven.

De moordenaar gaat symbolisch te werk en gebruikt elementen uit de Baskische mythologie, waardoor al snel het gerucht gaat dat de Basajaun, een mythisch wezen, de moorden heeft gepleegd. Ondertussen moet Amaia Salazar jaloerse collega's de mond snoeren en de vete met haar zus bijleggen. Daarvoor moet ze echter eerst het geheim uit haar eigen verleden zien te ontrafelen.

Een lekkernij uit Baskenland

Na het schitterende “Dit alles zal ik je geven” van Dolores Redondo was ik zeer nieuwsgierig naar haar andere werk. Die wens kwam al snel tot vervulling toen Xander Uitgevers De beschermengel, het eerste deel uit de Baztan trilogie, uitbracht. Dit keer speelt het verhaal zich af in de Baztan-vallei in de Spaanse uitlopers van de Pyreneeën.

De Baztan-vallei is de grootste gemeente van Navarra. Zij bestaat uit vijftien dorpen waarvan Elizondo de hoofdstad is. Een stad met talrijke herenhuizen en paleizen in de oude wijk van dorpsbewoners die naar Amerika zijn geëmigreerd en bij hun terugkeer blijk wilden geven van hun vergaarde fortuin. Het hele dal wordt trouwens gekenmerkt door vele paleizen en boerenhoeves met grote galerijen; middeleeuwse kloosters en bruggen over woelige rivieren; sprookjesachtige bossen; megalieten en grotten. Pelgrims, heksen en smokkelaars hebben eveneens hun sporen in de vallei achtergelaten. Het is een dal waar legendes en mythologische figuren nog steeds latent op de achtergrond aanwezig zijn in het hedendaagse, moderne leven van Navarra.

Dat was de toeristische versie van de setting van dit boek; de vallei is nu het jachtgebied van een seriemoordenaar. Jonge vrouwen in de leeftijd van 15 tot 18 jaar worden ritueel gedood en achtergelaten op de oevers van de rivier de Baztan. Hun kleding is zorgvuldig opengesneden, hun lichamen gereinigd en op een bijzondere manier ten toon gespreid met bovenop een lokale lekkernij als een soort topping.
In deze streek waar bijgeloof en magie in het dagelijkse leven nog steeds een grote rol spelen, wordt al snel gefluisterd dat de Basajaun, een soort lokale verschrikkelijke Yeti, verantwoordelijk is voor de moorden.

Inspecteur Amaia Salazar krijgt door haar scholing in profiling bij de de FBI, maar vooral omdat ze in Elizondo is geboren en de streek goed kent, de leiding over het onderzoek. Het brengt haar terug naar haar jeugd vol nare herinneringen. In de loop van het verhaal komen we meer te weten over haar familiegeschiedenis en de redenen waarom ze haar geboortestad verliet. Ze heeft twee zussen, allebei met huwelijksproblemen en net als Amaia met een onvervulde kinderwens dus echt lekker loopt het niet in de familie. Het onderzoek vordert maar langzaam en wordt ook nog eens belemmerd door haar eigen familie, insubordinatie en machogedrag. Desondanks komt Amaia steeds dichter bij de vreselijke waarheid.

Beschermengel betekende de grote doorbraak van Redondo. Het verhaal is een soort Baskische lekkernij opgebouwd uit talrijke ingrediënten: informatie over de lokale architectuur, tradities en gebruiken, weer en natuur, culinaire gerechtjes, duistere familiegeheimen, vrouwonvriendelijke vooringenomenheid, mystery, bijgeloof en moord. De Baskische couleur locale was me soms iets te uitgebreid evenals de uitleg van het kaartleggen. Het einde kwam ook vrij abrupt maar dat alles wordt goed gemaakt door Redondo’s prachtige, invoelende schrijfstijl en de tot verbeelding sprekende karakters dus doe mij nog maar een plakje van deze lekkernij.

© RtH okt 2018