Inhoud:
Bij een ongeluk heeft Marc Lucas zijn vrouw en
ongeboren kind verloren. Zelf heeft hij een splinter in zijn
nek, die helse pijn veroorzaakt. Erger dan dat is de depressie
die zich na het ongeluk van hem meester maakt. Dan stuit hij op
een advertentie voor een kliniek die experimenteert met het
wissen van traumatische gebeurtenissen uit het geheugen.Marc
gaat erheen, maar besluit niet deel te nemen aan het experiment
omdat zijn gehele identiteit erdoor zou worden gewist. Als hij
de kliniek verlaat, zijn er echter verontrustende tekenen dat
dit al gebeurd is en begint voor Marc een hallucinatoire
zoektocht.
Recensie:
Een thriller om snel te vergeten of
toch niet…?
Hoe zou je het vinden als delen van
je geheugen zouden kunnen worden gewist? Je eerste reactie is
waarschijnlijk “liever niet” maar wat als je een traumatische
ervaring hebt gehad? Zo traumatisch dat het je totale leven
beheerst, dat je iedere nacht badend in het zweet wakker wordt, je
de deur niet meer uit durft of constant in angst leeft?
Dr. Marc Lucas is zwaar
getraumatiseerd geraakt nadat hij zijn vrouw en ongeboren kind
heeft verloren bij een auto-ongeluk. Marc zat achter het stuur en
hij is er m.u.v. een splinter in zijn nek lichamelijk goed vanaf
gekomen. Zelfverwijt en schuldgevoel vechten dagelijks om voorrang
in zijn strijd om te overleven en hij loopt voortdurend met
zelfmoordplannen rond. Kortom: hij is een ideale kandidaat voor
het experiment om zijn geheugen te wissen en opnieuw op te bouwen
met alleen mooie herinneringen. Maar wat als zijn reeds bestaande
herinneringen nu eens vals zijn…?
“De meeste mensen zoeken naar
nieuwe wegen en technieken om kennis makkelijker en sneller in hun
brein op te slaan. Maar niemand houdt zich bezig met de vraag hoe
je leert vergeten.” Deze
uitspraak van neurochirurg professor Samii zette de Duitse
thrillerschrijver Sebastian Fitzek aan het denken en bracht
hem op het idee voor Het Experiment.
Selectieve amnesie zou voor
verschillende partijen een aantrekkelijke oplossing kunnen zijn
voor specifieke problemen. Defensie en de psychiatrie zouden zeker
grote belangstelling tonen voor een medicijn dat bepaalde
herinneringen kan wissen. De farmaceutische industrie is dan ook
al druk doende met het ontwikkelen van een pilletje dat partieel
geheugenverlies kan creëren. Rohypnol – beter bekend als de
rape drug – is zo’n middel dus het thema is zo gek nog niet
maar de uitwerking laat m.i. te wensen over.
Zijn vorige boek
De zielenbreker was
tamelijk bizar en Het experiment lijkt in het begin
dezelfde kant op te gaan. Daarna komt er een fase dat het verhaal
zich tot een meer normale thriller lijkt te ontwikkelen maar dat
is slechts van korte duur. Je wordt voortdurend op het verkeerde
been gezet en weet net zo min als Dr. Lucas wie of wat je nog moet
geloven. Tijdens het lezen van Fitzeks “mindgames” bekroop
me vaak het gevoel van “Wat is dit toch allemaal?”. Je weet niet
meer wat schijn of werkelijkheid is. Dat is natuurlijk ook precies
wat de auteur wil bereiken maar je kunt ook overdrijven.
Ondanks dat Het experiment
leest als een sneltrein - ieder hoofdstuk eindigt met een
spannende cliffhanger - mag het van mij wel iets minder
spectaculair. Het lijkt allemaal wat over de top maar als je
achteraf de verklaringen van Fitzek leest, ga je toch iets
genuanceerder over de materie denken. Het concept van geheugen
wissen en wederom opbouwen, sprak me wel aan maar de clou vond ik
toch wat vergezocht. Fitzek kan ontzettend spannend
schrijven maar het einde van zijn boeken is niet altijd even
bevredigend en dat geldt ook voor Het experiment dus zeg
het maar: Een thriller om snel te vergeten of toch niet…?
©
RtH 21-04-2011
|
