De piloten worden gedwongen in te stappen in een Falcon-jet die koers zet naar Den Haag, waar ze wegens oorlogsmisdaden voor het Internationaal Strafhof terecht zullen staan. Ze hebben een medische hulppost gebombardeerd, waarbij vijfenzestig mensen zijn omgekomen.

Het is aan advocaat en ex-marinier Jack Caskey om de zaak tot op de bodem uit te zoeken. Kan hij voorkomen dat ze levenslang krijgen?

Recensie:

Politieke, juridische én militaristische actiethriller zonder weerga.

Vorig jaar heb ik voor het eerst kennisgemaakt met de Amerikaanse schrijver James Huston. Zijn thriller Marine One was voor mij één van de ontdekkingen van 2010 en belandde in mijn top vijf van dat jaar. Toen ik zag dat er weer een nieuw boek van hem zou verschijnen, werd ik meteen erg blij. Ik was benieuwd of het hem zou lukken het niveau van zijn Nederlandse debuut te benaderen.

Doug Rawlings en Bill Duncan, respectievelijk piloot en weapon system officer van een F-18 krijgen vlak voor het verstrijken van hun dienst de opdracht een gebouw op Pakistaans grondgebied te bombarderen. Volgens een betrouwbare bron zou daar een geheime ontmoeting plaatsvinden tussen twee hooggeplaatste figuren van de Taliban en El Qaida. Vlak nadat ze het doel getroffen hebben, wordt het vliegtuig neergehaald door enkele Stinger-raketten. Via hun schietstoel weten ze zich tijdig in veiligheid te brengen maar niet voor lang want vlak na hun landing worden ze gevangen genomen. Binnen 24 uur worden ze op transport gezet naar Den Haag waar ze voor oorlogsmisdaden worden aangeklaagd door het Internationaal Strafhof. Het gebouw dat ze hebben vernietigd, werd namelijk gebruikt als een medische hulppost voor vluchtelingen en daarbij zijn meer dan zestig onschuldige burgers om het leven gekomen. Advocaat Jack Caskey, ex-SEAL, krijgt de schier onmogelijke opdracht om de twee Amerikanen vrij te pleiten want er is nog nooit iemand vrijgesproken voor het Internationaal Strafhof. Hij ruikt vooropgezet spel en zet alles op alles om zijn cliënten vrij te krijgen. Hij schuwt daarbij niet om ongeoorloofde middelen te gebruiken.

Mijn eigen opvattingen zaten mij een beetje in de weg tijdens het lezen van Falcon Seven. Ik voelde me als Europeaan en Nederlander behoorlijk aangevallen door de Amerikaanse invalshoek en toonzetting van het boek. Ik vind namelijk dat het berechten van oorlogsmisdadigers een goede zaak is en daarmee het Internationaal Strafhof een legitiem instituut. Dat de USA zich niet wil onderwerpen aan de internationale rechtspraak sluit in mijn beleving precies aan bij de arrogante houding van deze grootmacht die zich van niets en niemand iets aantrekt. Met deze opstelling plaatst m.i. de USA zichzelf boven de wet tezamen met Iran, Israël en Noord-Korea. Dat president Bush zelfs een wet – de zogenaamde Servicemembers’ Protection Act - heeft aangenomen die Amerika het recht geeft onderdanen met geweld te bevrijden, is in zekere zin een oorlogsverklaring aan het Internationaal Strafhof. Echter gedurende het lezen, kreeg ik wel steeds meer begrip voor het Amerikaanse standpunt. Het ligt allemaal wat genuanceerder dan ik aanvankelijk had aangenomen. Ook de wijze waarop het Internationaal Strafhof is georganiseerd en de te volgen procedures geven stof tot nadenken over de objectiviteit van dit instituut. 

James Huston heeft de twistpunten van het Statuut van Rome waarop het Internationaal Strafhof is gestoeld in een zeer explosieve thriller weten te gieten. In Falcon Seven komt Amerika lijnrecht tegenover Europa te staan en een ongekende crisis dreigt de wereld te verscheuren. Net toen ik dacht dat het niet erger kon worden, gooit Huston nog wat olie op het internationale vuur waardoor de zaken nog verder op scherp werden gezet.

Falcon Seven is een fantastische thriller. Het is een mix van verschillende stijlen uit het thrillergenre. Sterke rechtbankscènes worden afgewisseld met spannende actie. De kracht van dit boek zit in de grote geloofwaardigheid van de gebeurtenissen die nog eens wordt versterkt door bestaande wereldleiders als Obama, Bush en zelfs onze eigen vorstin Beatrix in het verhaal te betrekken. Tel daarbij de sterke pleidooien van de advocaten van beide kanten van het conflict aangevuld met het nodige spierballenvertoon en je hebt een regelrechte topper in je handen.

De VN Detective & Thrillergids schreef over Marine One dat het een prestatie was die moeilijk te evenaren is maar James Huston heeft met Falcon Seven deze zelfs nog overtroffen. Het is verbaal vuurwerk van de bovenste plank: een politieke, juridische én militaristische actiethriller zonder weerga.

© RtH 29-06-2011