Recensie:

Harlan Coben meets John Grisham

”Doe wat ik zeg of ik schiet een kogel door je rug.” Het was een mannenstem met een Oost-Europees accent. Hij trilde niet en ik hoorde niets wat op spanning wees. De man was beheerst en rustig. Hij dreigde niet, hij benoemde gewoon een feit. Als ik niet meewerkte, werd ik neergeschoten. Dit is de pakkende opening van Geen tijd om te sterven, het debuut van de Ierse schrijver Steve Cavanagh. Het is een ouderwetse pageturner - met niet al teveel personages – geschreven in een hoog tempo met snijdende spanning en een vleugje humor.

Het verhaal gaat over Eddie Flynn, zoon van een Ierse emigrant die met smokkelen en oplichten zijn overtocht naar Amerika bijeen heeft geschraapt. In New York pakt de Ier zijn creatieve vaardigheden weer op en start een illegale gokhal. Eddie leert al op jonge leeftijd de fijne kneepjes van het vak van zijn vader onder de voorwaarde dat hij ook op boksen gaat. Nadat zijn vader is overleden treedt Eddie in diens voetstappen, alleen pakt hij het groter aan. Dat gaat lang goed maar door een kleine kink in de kabel loopt hij toch tegen de lamp. De rechter van dienst ziet wel wat in deze slimme, goed van de tongriem gesneden, zwendelaar en helpt hem op het goede pad. Eddie gaat rechten studeren en schopt het tot advocaat. Helaas gaan de zaken niet geweldig en zijn laatste rechtszaak is op een drama uitgelopen. Hij zweert nooit weer een rechtszaal te betreden. Maar als het enige goede in zijn leven wordt bedreigd moet hij wel. Zijn tienjarig dochtertje Amy is ontvoerd door de Russische maffia. Ze dreigen haar te vermoorden als Eddie weigert Olek Volsjek, een belangrijke maffiabaas, te verdedigen in een ophanden zijnde rechtszaak met vernietigend bewijsmateriaal. Hij krijgt slechts 48 uur om zijn cliënt vrij te krijgen. Als extra motivatie wordt hij gedwongen een bomgordel te dragen. Eddie is een snelle denker met een straatvechtersmentaliteit en een vlotte babbel maar of deze eigenschappen genoeg zijn om zichzelf en zijn dochter te redden?

Steve Cavanagh is geboren en getogen in Belfast. Hij verliet de Noord-Ierse hoofdstad op achttienjarige leeftijd om rechten te studeren in Dublin. Hij is inmiddels een succesvol advocaat en heeft de hoogste toekenning van schadevergoeding wegens rassendiscriminatie in de Noord-Ierse wetsgeschiedenis op zijn naam staan. Hij staat ook bekend om zijn humor en zijn moppen. Het is getrouwd en heeft twee kinderen. Zijn debuut Geen tijd om te sterven werd genomineerd voor de Britse Ian Fleming Steel Dagger Award en kreeg de Noord-Ierse ACES-prijs voor literatuur toegekend.

Geen tijd om te sterven is een geweldige, actievolle rechtbankthriller. Eddie is, ondanks dat hij niet geheel van onbesproken gedrag is, een sympathieke hoofdpersoon van wie je al snel gaat houden. De korte hoofdstukken en scherpe dialogen gecombineerd met de tijdsdruk, onverwachte wendingen en spanning houden je op het puntje van je stoel. Het knappe is dat Cavanagh die spanningsboog van begin tot eind weet vast te houden ook tijdens de rechtbankscènes. De plot mag dan niet helemaal geloofwaardig zijn maar dat doet weinig af aan het totaal. Geen tijd om te sterven is een fraaie mix van het beste van Harlan Coben en John Grisham. Een aanrader!

© RtH mei 2016